دو سال پس از سرنگونی حسنی مبارك، انقلاب مصر باز به باریكادبندی خیابانی روی آورده است. این روزها همه كس حتی برخی رسانه های راست بورژوایی وقایع مصر را "انقلاب بی پایان " و یا "انقلاب مداوم" خطاب میكنند. میدان التحریر دوباره مملو از جمعیت تظاهر كننده است. شهرهای بسیاری در حال تظاهرات دهها هزار نفره و مقابله با تانكها و گروهبانها و پلیس و اجیر شدگان مسلح لباس شخصی هستند. شور و التهاب انقلابی همه جا را فرا گرفته است. تاكنون شمار بسیاری از جوانان انقلابی توسط ضد انقلاب به قدرت خزیده كشته شده اند. مرسی و حكومت اخوانی ها در اسماعیلیه و سوئز و پورت سعید حكومت نظامی اعلام كرده است. و جوانان انقلابی با رقص و پایكوبی هزاران نفره در برابر تانكها و نیروهای تا دندان مسلح، مقررات منع رفت و آمد حاكمین را به سخره میگیرند. همه چیز گویای اینست كه انقلاب مصر با اعتماد به نفس با دولت پوشالی مرسی مقابله میكند. وزیر دفاع مرسی این روزها گفت "اگر اوضاع به اینگونه ادامه یابد مصر (بخوان "دولت اخوان") سقوط خواهد كرد" و مرسی كه به اروپا سفر كرده بود تا با ارائه كارنامه ضد انقلابی خویش از قدرتهای غربی تقاضای سرمایه گذاری در مصر كند، نیمه كاره سفرش را لغو كرد و با نگرانی به مصر بازگشت.
آنچه این روزها در مصر میگذرد چیزی جز ادامه "انقلاب نان و كرامت انسانی" نیست. مردم مصر دیكتاتوری مبارك را با انقلاب خویش به زیر كشیدند تا جامعه ای مرفه و آزاد را برپا كنند. مردم مصر دیكتاتوری مبارك را به زیر كشیدند زیرا نمیخواستند و نمیخواهند یك اقلیت مفتخور بی خاصیت بر آنها حكومت كند. اما بازماندگان رژیم سابق در پشت سر جریان ارتجاع اسلامی اخوان المسلمین به راس ماشین حكومتی پریدند و تمام تلاششان را به كار انداختند تا با سرهم بندی یك انتخابات فرمایشی مردم را قانع كنند كه انقلاب تمام شد و آنها را به خانه بفرستند. اما نتوانستند. انقلاب مصر با سرنگونی مبارك سكان جامعه را بلافاصله به دست نگرفت. زیرا حزب و پلاتفرم روشن و رهبری شناخته شده و سراسری نداشت. اما در عین حال، انقلاب اجازه نداد كه همچون سال ٥٧ ایران، دولتهای بورژوایی غربی برایش رهبر و امام بتراشند و انقلاب را مصادره كنند. برعكس در انقلاب مصر اخوان المسلمین یك جریان كاملا بی ربط به انقلاب است و از نظر مردم دشمن انقلاب شناخته میشود. اینها ناچار شدند اسمشان را عوض كنند. خود را سكولار و میانه رو معرفی كنند. اعلام كنند حكومت اسلامی ایران را قبول ندارند. و همین به اصطلاح "میانه روها" هستند كه وقتی به قدرت خزیدند همچون ارتجاع اسلامی در ایران تقلا كردند قانون اساسی اسلامی را به مردم تحمیل كنند، زن را دنبالچه مرد تعریف كنند، آخوندهای الازهر را بعنوان نگهبانان قانون اساسی تعریف كنند و اكنون در پناه تانكهای ارتش مبارك و طنطاوی، جوانان انقلابی را كشتار میكنند. همه اینها یك بار دیگر بر این تاكید میكند كه نیروهای اسلامی در سیاست تفاوت اساسی ای با هم ندارند. همه سروته یك كرباسند. انقلاب مصر دارد با آزمون و خطا پیش میرود. اما روی كار آمدن اخوانی ها از خطاهایش نیست. مصر انقلابی از همان ابتدا به ارتجاع اسلامی روی خوش نشان نداد و نخواهد داد. اسلامیون علیرغم میل و خواست مردم انقلابی خود را تحمیل كردند. پیام امروز انقلاب به مرسی و "اخوان" این است: "ارحل"، گورتان را گم كنید! انقلاب تا سرنگونی مرسی و سلطه اخوانی ها بر ماشین دولتی ادامه می یابد.
جامعه مصر در دوره بسیار حساسی بسر میبرد. انقلاب فرجه ای مهم و تاریخی به كارگران و مردم این كشور داده است تا یك بار برای همیشه خود را از فرودستی رها كنند و جامعه ای دلخواه، جامعه ای مرفه و آزاد و بری از سركوب و تبعیض را برپا كنند. این فرصت را بهیچ وجه نباید از دست داد. جبهه انقلاب فرصت ندارد تا تمام راه را با آزمون و خطا طی كند. تجربه انقلابات در كشورهای مختلف را باید مورد استفاده قرار داد. برای پیروزی انقلاب باید در قدم اول اهداف انقلاب را بروشنی تعریف كرد. باید متشكل بود و نیروهای انقلابی را سازمان داد و رهبری كرد. و این یعنی انقلاب به پلاتفرم روشن انقلابی و حزب انقلابی و رهبران و چهره های قابل اتكا و شناخته شده عمیقا نیازمند است.
انقلاب باید كل ماشین دولتی سابق را در هم كوبد و كنار بزند. باید كل قوانین سابق را ملغا اعلام كند. انقلاب باید بعنوان فوری ترین گامها، آزادی عقیده و بیان و تشكل و تجمع را حق بی چون و چرای همه شهروندان اعلام كند و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد كند. انقلاب باید تامین رفاه و معیشت و مسكن و درمان را حق بی چون وچرای تك تك شهروندان اعلام كند. انقلاب باید مجازات اعدام را برای همیشه ملغا كند، زن و مرد را برابر اعلام كند، مذهب را از دولت و آموزش و پرورش رسما جدا كند و دخالت مذهب را در قوانین و آموزش ممنوع اعلام كند. انقلاب باید اعلام كند كه قدرت برتر جامعه تنها و تنها مردم متشكل در شوراهایشان هستند. بدون این اقدامات این احتمال كاملا وجود دارد كه در این یا آن پیچ تاریخی یك مشت انگل مفتخور وابسته به طبقات دارا نظیر همین ناسیونالیستها و بورژوا- سكولارها و لیبرالها كه اكنون در صف مخالف اخوان المسلمین جای گرفته اند به كمك دولتهای سرمایه داری، به راس جامعه بپرند و همان وضع سابق را به مردم تحمیل كنند. نباید تردید داشت كه اقدامات فوق و دست بردن به ریشه نابرابریها و ستمگریها تنها و تنها از طبقه كارگر آگاه بر می آید كه هیچ نفعی در تداوم سلطه اقلیت مفتخور بر جامعه ندارد.
حزب كمونیست كارگری ایران انقلاب مصر را یك تحول تاریخی مهم میداند كه تاثیر عمیقی بر سرنوشت كل مردم منطقه و جهان خواهد داشت و در ادامه خویش نیز برای همه مردمی كه میخواهند در گوشه و كنار جهان خود را از شر سلطه اقلیت مفتخور و سركوبگر خلاص كنند، بسیار آموزنده خواهد بود. در ایران همه كس تحولات مصر را با علاقه و نگرانی دنبال میكند و مردم ایران پیروزی این انقلاب را امر خود میدانند و وسیعا از آن پشتیبنانی میكنند. ما تردیدی نداریم كه پیروزی انقلاب مصر در دست یابی به جامعه ای انسانی و بدون تبعیض، بر مبارزه مردم ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی تاثیرات مثبت و مستقیم دارد. حزب كمونیست كارگری با تمام توان از مبارزه و انقلاب مردم مصر برای رهایی و دست یابی به جامعه ای انسانی پشتیبانی و دفاع میكند و برای جلب پشتیبانی هرچه وسیعتر از این انقلاب در سطح جهان فعالانه تلاش میكند.
حزب كمونیست كارگری ایران
١ فوریه ٢٠١٣ – ١٣ بهمن ١٣٩١
به لینک زیر مرانعه کنید
http://tiny.cc/n1j5rw
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر