انترناسیونال ضمیمه ۴۳۰
انترناسیونال: بیست سال از تشکیل حزب و ۹ سال از درگذشت منصور حکمت گذشت. در طول این مصاحبه پای صحبت اعضای دفتر سیاسی نشستیم و به جوانبی از مواضع و فعالیتهای حزب پرداختیم. شما در فقدان منصور حکمت مسئولیت خطیر و حساس هدایت حزب را به عهده گرفته اید. در بیستمین سالگرد تشکیل حزب، روشن است که سئوالات زیادی از شما داریم اما این جا مایلیم به این سئوال مهم پاسخ دهید که نقش و جایگاه و تاثیر حزب کمونیست کارگری در صحنه سیاسی ایران، مخصوصا در این مقطع حساس سیاسی چیست؟
حمید تقوائی: برای پی بردن به نقش و جایگاه حزب میتوان لیست بالابلندی از فعالیتهای مبارزاتی و نظری حزب در عرصه های مختلف را برشمرد که شرح جامع و تفصیلی آن در این نوشته نمیگنجد.
من تنها برای دادن یک تصویر کلی از نقش حزب به مهمترین این فعالیتها و عرصه ها اشاره میکنم:
فعالیت پیگیر و پیشبرنده در جنبش کارگری، از دخالتگری و ایفای نقش در اعتصابات و برآمدهای جنبش کارگری تا راهگشائی نظری و سیاسی در جهت سازمانیابی فعالین و رهبران عملی در این جنبش و تا نمایندگی کردن طبقه کارگر ایران در سطح بین المللی ( از جمله در کنفرانس سالانه آی ال او) و جلب حمایت از مبارزات کارگران ایران؛ تقویت و به پیشبردن و شناساندن و نمایندگی کردن جنبش سرنگونی طلبانه در مقابل تمامیت جمهوری اسلامی و مقابله با جنبشها و گرایشات سازشکار راست و ملی اسلامی در اپوزیسیون؛ برافراشتن پرچم مبارزه علیه اعدام وسنگسار و آپارتاید جنسی و همچنین دفاع از حقوق کودکان و پناهندگان و ایفای نقش پیشرو و رهبری کننده در این عرصه ها؛ مبارزه پیگیر و همه جانبه علیه مذهب در سطح ایران و جهان، مبارزه علیه اسلام سیاسی و تروریسم نئوکنسرواتیستی در سطح جهانی و سازماندادن ده ها کمپین جهانی علیه جمهوری اسلامی و در دفاع از مبارزات مردم ایران در سطح دنیا و غیره و غیره.
اینها مهمترین عرصه های پراتیک حزب است که برای هر کدام میتوان ده ها نمونه موفق و موثر بر شمرد. در بسیاری ازین عرصه ها حزب نقش پیشرو و رهبری کننده ای داشته است - نظیر دفاع از حقوق کودک، جنبش ضد اعدام، جنبش سکولاریستی، شکلگیری نهادهای مبارزاتی در جنبش کارگری و مطرح شدن چهره ها و رهبران عملی جنبش کارگری، مبارزه علیه آپارتاید جنسی و حجاب و سنگسار- و توانسته است در یک سطح اجتماعی فضای سیاسی در ایران را به نفع چپ و نقد و آلترناتیو کمونیستی در برخورد به مسائل مختلف تغییر بدهد.
از لحاظ تئوریک و نظری نیز در افزودهای حزب اساسا به یمن نوشته های سیاسی-تئوریک منصور حکمت در جنبش کمونیستی و کل چپ جامعه تاثیرات تعیین کننده ای داشته است. در این زمینه میتوانم به نوشته تفاوتهای ما، مبانی نظری کمونیسم کارگری ( متن سمینار شفاهی منصور حکمت)، مارکسیسم و جهان امروز، برنامه یک دنیای بهتر، دموکراسی تعابیر و واقعیات، ناسیونالیسم و مساله ملی، تئوری جنبشها - که به نظر من یک درافزوده تئوریک مهم منصور حکمت به مارکسیسم است- نظریه حزب و قدرت سیاسی و حزب و جامعه، و دو نوشته درخشان "طلوع خونین نظم نوین جهانی" و "دنیا بعد از یازده سپتامبر" اشاره کنم. این نظریات چهره امروز کمونیسم را در ایران و در جهان و در تقابل با انواع کمونیسمهای غیر کارگری ترسیم میکند.
مجموع این فعالیتهای نظری و عملی حزب ما را در بستر اصلی کمونیسم و جنبش چپ در ایران قرار داده و در میان نیروهای اپوزیسیون به قطب و محور نقد رادیکال و انسانی و ماکسیمالیستی جمهوری اسلامی و سرنگونی طلبی انقلابی تبدیل کرده است. در یک مقیاس کلان اجتماعی تاثیر این فعالیتها ایجاد یک سطح توقعات و انتظارات و یک پارادیم و فرهنگ و فضای سیاسی رادیکال، انسانی، و عمیقا برابری طلبانه و آزادیخواهانه در قبال حکومت و در برخورد به تبعیضات و مسائل مختلف ( نظیر بیحقوقی زنان، مساله اعدام، مذهب زدائی از دولت و جامعه، آزادیهای بی قید و شرط سیاسی و غیره) بوده است. در اعتراضات کارگری، دفاع از حقوق کودک، مبارزات معلمان و دانشجویان و مقاومت هر روزه زنان و شعارها و خواستهائی که در این مبارزات طرح میشود - از جمله و بویژه در انقلاب ۸۸ - نمونه های زیادی از این رادیکالیسم و فرهنگ پیشرو سیاسی که حزب ما پرچمدار و منشا و بانی آن بوده است بروشنی قابل مشاهده است.
در شرایط حاضر که دنیا شاهد یک جنبش عظیم ضد سرمایه - در خاورمیانه به شکل انقلابات و در غرب بصورت جنبش علیه یک درصدیها- است کمونیسم نوع ما، کمونیسم کارگری منصور حکمت، جایگاه ویژه ای در ایران و در سطح جهانی پیدا میکند. حزب ما حزب انقلاب و سوسیالیسم است. در سیاستها و نظرات و مواضع و مصوباتش و در عملکردش. ما پرچم انقلاب و سوسیالیسم را زمانی برافراشتیم که چپهای غیر کارگری زیر آوار دیوار برلین از هر چه نشانی از انقلاب و سوسیالیسم داشت تبری میجستند و حتی بسیاری از سازمانها و نظریه پردازان مدعی کمونیسم در ایران اعلام میکردند که عصر انقلابات به سر رسیده است، از تثبیت حکومت اسلامی و کرامات بورژوازی خرد و کلان در تامین حقوق کارگران و غیره دم میزدند و حزب ما را به انقلاب سواری و ذهنیگرائی و غیره متهم میکردند. امروز خود واقعیت به نحو کوبنده و غیر قابل انکاری نشان میدهد که حق با که بوده است. انقلابات و اعتراضاتی که امروز همه دنیا را فرا گرفته است، حقانیت حزب ما و ضرورت وجودی حزب ما را هزار بار بیش از گذشته برجسته میکند و مورد تاکید قرار میدهد. فکر میکنم هر تحلیلگر واقع بینی در این مورد با من هم نظر باشد که نقطه ضعف اصلی انقلابات جاری در خاورمیانه عدم حضور یک نیروی سیاسی و یا سازمان و حزب کمونیست انقلابی است که بخواهد و بتواند بعنوان نماینده و رهبر و آلترناتیو توده مردم انقلابی در برابر دیکتاتور و نظام حاکم قد علم کند. این خلاء را تنها نیروی سیاسی و حزبی از نوع حزب ما میتواند پر کند.
تا آنجا که به شرایط سیاسی ایران مربوط میشود وضعیت سیاسی چند سال اخیر - از انقلاب ۸۸ تا امروز که در کل خاورمیانه آتش انقلاب زبانه میکشد- بروشنی جنبشها و نیروی های اپوزیسیون ضد انقلابی - راست پروغرب، ملی- اسلامیون استحاله چی و حتی چپهای سنتی انقلاب گریز را بیش از پیش به حاشیه میراند و نیاز به یک کمونیسم رزمنده آرمانگرای ماکسیمالیست دخالتگر نظیر حزب ما را بیش از همیشه برجسته میکند و بمیدان فرا میخواند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر